Kalendarium dziejów miejscowości
1398 rok.
Pierwsza wzmianka w źródłach pisanych o Ruchocinie.
1564 rok.
Wieś należy do kilku właścicieli. Główna część wsi składa się z 6 łanów ziemi uprawianej przez kmieci, oraz 1 zagrodnika i karczmy. Z tej części podatku zapłacono 4 floreny i 14 groszy. Po łanie ziemi kmiecej posiadają Błażej Ruchocki i Zofia Skowronkowa. Dodatkowo Ruchocki posiada 3 zagrodników. Wieś należy do parafii w Powidzu. (1)
1579 rok.
Barbara Bratuska posiada we wsi 5 łanów kmiecych, 2 zagrodnicy oraz 2 komorników. Podatku zapłaciła 5 florenów i 12 groszy. (1)
1588 rok.
Wieś liczy 5 łanów kmiecych i 1 zagrodnika bez ziemi. Jako właściciela wsi podano Barbarę Rolinę. Podatku zapłacono 2 floreny i 17 groszy. (1)
1837 rok.
Ruchocin liczy 11 domów i 122 mieszkańców. Właścicielem jest p. Loga. (2)
1888 rok.
Wieś Ruchocin wraz leśnictwem, folwarkiem i cegielnią ma 12 domów i 214 mieszkańców katolików. Całość liczy 925,69 ha w tym 375 roli, 28,3 łąk, 46,47 pastwisk, 452,75 lasu, 22,65 nieużytków i 0,52 wody. (3)
Pocztówka.
Restauracja (Karczma) w Ruchocinie 1910 r.
1930 rok.
Wieś zamieszkuje 445 mieszkańców. Właścicielem ziemskim (357 ha) jest Tadeusz Krzyżanowski. W miejscowości funkcjonuje Kasa pożyczkowo-oszczędnościowa XSpar-und Darlehnskasse Sp.z n.o. Sklep z art. kolonialnymi prowadzi p. Marnat M. Kowalstwem zajmuje się p. Klawon R. (4)
15 – Listopad – 1931 r.
Artykuł (fragment) o Ruchocinie zamieszczony w Gazecie Gnieźnieńskiej ” Lech” Nr. 265 z w/w. dnia.
Ruchocin, liczy blisko 500 mieszkańców. Wioska ta jest prawie zupełnie niemiecka jako dawniejsza siedziba hekaty (85 proc.Niemców). Powstała ona na terytorium wykupionym z polskich rąk przez niemiecki urząd osadniczy. Sołtysem Ruchocina jest p. Skarbiński. Gmina zbudowała w roku bieżącym dłuższy odcinek bruku. Przy pracach niwelacyjnych natrafiono na groby przedhistoryczne, prawdopodobnie z epoki brązu, które już poprzednio spotykano na okolicznych polach. Wiele grobów zniszczył pług rolnika, a ostatnio bardzo cenny według opini p. prof. Kostrzewskiego z Poznania, grób jakiejś rodziny panującej zniszczył upór p. P. z Mielżyna. Miejscowa straż pożarna śpi. Ostatnio nie brała nawet udziału w gaszeniu groźnego pożaru w Katarzynowie, 3 km. drogi, gdzie spaliły się cztery gospodarstwa.
20 Czerwiec 1936 r.
Artykuł z Gazety gnieźnieńskiej ” Lech” Nr. 142 z w/w dnia.
Reemigrant z Francji pobił ciężko nauczyciela.
Artykuł przeniesiono do działu Ruchocinek, jak ustaliłem zdarzenie właśnie tam miało miejsce a nie jak podano w artykule że w Ruchocinie.
Literatura
- Atlas historyczny Polski. Rejestry poborowe województwa kaliskiego w XVI w., red. M. Słoń, http://atlasfontium.pl
- J.A.Bobrowicz.- Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Księstwa Poznańskiego – wyd. Lipsk 1846 rok
- Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich t.IX – 1888 rok
- Księga Adresowa Polski 1930 rok.