Kalendarium dziejów miejscowości.
Koniec VIII wieku.
Na terenie obecnej wsi Chłądowo, powstaje grodzisko pierścieniowate.
1352 rok.
Pierwsza wzmianka w źródłach pisanych o Chłądowie. (1)
1564 rok.
Według wykazu podatkowego we wsi jest 1 łan ziemi kmiecej i 3 zagrodników oraz karczma i wiatrak. Podatku zapłacono 1 florena i 13 groszy, właścicielem wioski jest Chłondowski. (4)
1577 rok.
W wykazie podatkowym nie odnotowano wykazanej jeszcze w ubiegłym roku karczmy. (4)
1578 rok.
Według wykazu podatkowego z w/w roku w Chłądowie jest 1 łan ziemi uprawnej kmiecej oraz mieszka w tej wsi 8 komorników. Właścicielem wsi jest Jan Chłondowski. (3)
1588 rok.
W wykazach jako właściciela wsi podano Macieja Śladowskiego. Wieś składa się z 1 łana ziemi kmiecej, 2 zagrodników bez ziemi oraz wiatraka. Podatku zapłacono z wsi 24 grosze. (4)
1837 rok.
Wieś liczy 10 domów i 104 mieszkańców. Właścicielem jest p. Byszewski. Miejscowość funkcjonuje pod nazwą Chłędowo. (2)
1868 rok.
Opis ubioru mieszkańców Chłądowa.
Na podstawie: Oskar Kolberg – Wielkie Księstwo Poznańskie t.III.
Mężczyźni: czarne filcowe kapelusze dość wysokie z miernie szerokim brzegiem. Zimą kaptury z siwym barankiem albo wysokie baranie lub lisie czapki. Kaftan ze świecącymi guzikami, obszyty sznurkami. Na wierzchu sukmana granatowa albo zielona taśmami obszywana, kołnierz wywijany. Spodnie w butach. Zimą: jaka (rodzaj wierzchniego okrycia), spodnie kożuszane, na wierzch kożuch.
Kobiety: noszą suknie albo z modrego płótna własnej roboty albo z perkaliku (cienkie płótno bawełniane). Niektóre noszą spódniki z stanikiem sznurowanym bez rękawów. Dziewki (dziewczyny) mają na głowie czapki nie obszyte tiulikami. Mężatki noszą kapki obszyte tiulikami, prócz tego, głowę obwijają chustkami kolorowymi. Włosy mężatek i dziewek krótko obcięte. Zamożniejsze kobiety noszą w zimie płachty wełniane własnej roboty zwane pstruchami – nazwa z barwy wzięta gdyż są one czarno-czerwono-zielono-niebieskie. (tekst oryginalny).
1877 rok.
Oskar Kolberg w t.III – Wielkiego Księstwa Poznańskiego przytacza opis dawnego podania ludowego pochodzącego z Chłądowa:
Jednego dnia, matka jedna porodziła bliźnięta a krowa ocieliła się dwoma byczkami (juńcami). Gdy bracia bliźni podrośli, zaprzęgli owe równego wieku woły do pługa, i oborali cały obszar ziemi Chłądowskiej, czym ją od zaraźliwych chorób na zawsze zabezpieczyli.
1880 rok.
Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich t.1. Chłądowo wieś liczy 31 mieszkańców, wszyscy katolicy, 11 jest analfabetami. Natomiast folwark (dominium) ma 1645 mórg, jest tam 8 domów w których zamieszkuje 133 mieszkańców, wszyscy katolicy, 61 jest analfabetami.
1930 rok.
Według książki adresowej z w/w roku miejscowość zamieszkuje 226 osób. Jako właściciel ziemski wymieniony jest Hyżak Wojciech, natomiast kowalem jest Wolek W. (5)
23 – Czerwiec – 1936 r.
W tym dniu Gazeta gnieźnieńska w Nr. 144 pisała :
Groźny pożar
W gromadzie Chłądowo parafia Witkowo w zagrodzie Schmalza wybuchł groźny pożar : zgorzał chlew, maszyneria rolnicza, trzy krowy, świnie i drób. Resztę żywego inwentarza zdołano uratować. W akcji ratunkowej brała udział Ochotnicza Straż Pożarna z Witkowa.
21-Styczeń- 1945 rok.
Wyzwolenie Chłądowa z pod okupacji niemieckiej.
Literatura
- Konstanty Jan Hladyłowicz ” Zmiany krajobrazu i rozwój osadnictwa w Wielkopolsce od XIV do XIX wieku” wyd. 1932 r.
- J.A.Bobrowicz.- Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Księstwa Poznańskiego – wyd. Lipsk 1846 rok
- Adolf Pawiński ” Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym” tom.XII.
- Atlas historyczny Polski. Rejestry poborowe województwa kaliskiego w XVI w., red. M. Słoń, http://atlasfontium.pl
- Książka Adresowa Polski 1930 r.